Πολλά έχουν ειπωθεί τελευταία για την ενδυνάμωση των γυναικών και για το body positivity. Με αφορμή των παραπάνω πήρα το έναυσμα να παραθέσω και τη δική μου εμπειρία γύρω από τα πρότυπα της μόδας μέσα στο πέρασμα του χρόνου.
της Αικατερίνης Βουλγαρέλλη*
Ανήκω σε μια γενιά που μεγάλωσε με πρότυπα ομορφιάς των μοντέλων των 90s. Πριν περίπου δύο δεκαετίες οι γυναίκες και κυρίως τα νεαρά κορίτσια προσπαθούσαν απεγνωσμένα να έχουν ένα αψεγάδιαστο κορμί κάνοντας εξαντλητικές δίαιτες, ενώ και πολλά μοντέρνα ρούχα που υπήρχαν στα καταστήματα ήταν τα περισσότερα προσαρμοσμένα στα κορμιά των μοντέλων. Έπιανα, πολλές φορές, τον εαυτό μου να συγκρίνεται και να απορεί, γιατί δεν χωρούσα σε size 0 και γιατί τα ρούχα που επιθυμούσα δεν ταίριαζαν, όπως ήθελα στον δικό μου σωματότυπο.
Ευτυχώς, όμως, οι υπεύθυνοι της βιομηχανίας της μόδας συνειδητοποίησαν πως μια γυναίκα δεν καθορίζεται από τα κιλά της ή από τις ατέλειές της. Τώρα, επιτέλους, δεν είναι ντροπή να είσαι «ζουμερή» ή με «καμπύλες». Άλλωστε, πλέον, υπάρχουν γυναίκες με παραπάνω κιλά που κάνουν καριέρα σε διάφορους τομείς, φορώντας ρούχα plus size που καλύπτουν τις δικές τους ανάγκες ανάλογα με τις αναλογίες που έχει η κάθε μία, καταρρίπτοντας τα στερεότυπα.
Πρέπει να σπάσουμε τα ταμπού και τις προκαταλήψεις και να δούμε τη γυναίκα συνολικά ως προσωπικότητα και όχι μόνο σύμφωνα με την εξωτερική της εμφάνιση, αλλά με κριτήρια όπως είναι το ήθος, η προσωπικότητα και ο χαρακτήρα της. Στην εποχή που ζούμε έχει μεγάλη σημασία πια η αυθεντικότητα. Πλέον ξέρω ότι τα επόμενα χρόνια θα βλέπω το σώμα μου στις φωτογραφίες και θα σκέφτομαι «Μα τί όμορφο σώμα που είχα τότε!», χωρίς ντροπή και δεύτερες σκέψεις. Γιατί για να αρέσεις στους άλλους πρέπει πρώτα να αρέσεις στον εαυτό σου!
Αικατερίνη Βουλγαρέλλη, MBA-Διοίκηση Επιχειρήσεων Αγροτικών Προϊόντων & Τροφίμων
