Ένα ξεχωριστό βίντεο για την Αρκαδία είδε το φως της δημοσιότητας πριν λίγες μέρες όταν η κινέζικη Shaolin Trekking αποφάσισε να συμπεριλάβει στις προτάσεις για πεζοπορία και περιήγηση τα χωριά της δυτικής Αρκαδίας.
Το βίντεο αναφέρεται στο Λεβίδι, τη Δημητσάνα την Στεμνίτσα και δίνει πληροφορίες για κάθε περιοχή ξεχωριστά, αναφερόμενο στα τοπικά αξιοθέατα και την ιστορία.
Δείτε το βίντεο:
Πώς περιγράφονται τα χωριά της Δυτικής Αρκαδίας:
Το Λεβίδι είναι κωμόπολη του νομού Αρκαδίας και είναι χτισμένη στις ανατολικές πλαγιές του Μαινάλου σε υψόμετρο 860 μ. και 25 χλμ. βόρεια από την Τρίπολη, στην πρώην επαρχία Μαντινείας. Παλιότερα ήταν έδρα του Δήμου Ορχομενού, αργότερα ήταν αυτοτελής Δήμος Λεβιδίου και σήμερα υπάγεται στον Δήμο Τρίπολης. Οι κάτοικοι του Λεβιδίου ασχολούνται με τη γεωργία, την κτηνοτροφία και το εμπόριο. Αλλά από τις αρχές του εικοστού αιώνα, παρατηρείται και διευρύνεται μια κοινωνική μετατόπιση προς τα στοιχεία της αστικοποίησης, γιατί υπάρχει η τάση για πανεπιστημιακές σπουδές (που ενισχύθηκε με την ίδρυση του Γυμνασίου Λεβιδίου) και αντίστοιχη επαγγελματική δραστηριότητα, αν και πολλοί Λεβιδώτες δραστηριοποιούνται και σε άλλες πόλεις και στο εξωτερικό, όπως επαγγελματίες, δικηγόροι, γιατροί, εκπαιδευτικοί, πανεπιστημιακοί κλπ.
Η Δημητσάνα είναι ιστορικό χωριό της Πελοποννήσου, πρωτεύουσα της επαρχίας Γορτυνίας του Νομού Αρκαδίας. Με την εφαρμογή του σχεδίου Καλλικράτης αποτελεί έδρα του Δήμου Γορτυνίας. Ο πληθυσμός της σύμφωνα με την απογραφή του 2011 είναι 342 κάτοικοι, ενώ το 2001 είχε 611 κατοίκους. Έχει χαρακτηριστεί παραδοσιακός οικισμός. Η Δημητσάνα είναι χτισμένη σε μια ορεινή τοποθεσία, πάνω σε λoφοράχη και σε υψόμετρο 946 μέτρων,[1] από τη μεσημβρινή πλευρά της οποίας παρέχεται θαυμάσια θέα της πεδιάδας της Μεγαλόπολης και του Ταΰγετου. Αποτελεί έδρα του διευρυμένου δήμου Γορτυνίας, ενώ μέχρι πρόσφατα ήταν έδρα του Δήμου Δημητσάνας. Η ιστορία της αρχίζει κατά τους Ομηρικούς χρόνους, όταν στη θέση της βρισκόταν η μικρή αρκαδική πόλη Τεύθις.
Αποτελεί κοινότητα μαζί με τα χωριά Παλαιοχώρι, Καρκαλού και τις μονές Αιμυαλών – Φιλοσόφου, με συνολικό πληθυσμό 740 κατ. Προπολεμικά η Δημητσάνα είχε διπλάσιο πληθυσμό,το 1960 είχε 2.000, αλλά πολλοί Δημητσανίτες μετανάστευσαν κι εγκαταστάθηκαν στην Αμερική, την Αυστραλία και αλλού.
Η Στεμνίτσα, κατά τη διάρκεια της Αρχαιότητας γνωστή ως Υψούντα, είναι ορεινό χωριό του δήμου Γορτυνίας της Αρκαδίας. Χτισμένη στο Μαίναλο και σε ύψος 1083 μέτρων, είναι χαρακτηρισμένη ως παραδοσιακός οικισμός.[1] Η απόσταση από την Αθήνα είναι 220 χιλιόμετρα και 45 χιλιόμετρα από την Τρίπολη. Ο πληθυσμός της σύμφωνα με την απογραφή του 2011 είναι 191 κάτοικοι, ενώ το 2001 ήταν 412 κάτοικοι. Η περιοχή είναι από την αρχαιότητα γνωστή ως Υψούς. Σύμφωνα με τη μυθολογία, η αρχαία Υψούς χτίστηκε από τον Υψούντα, έναν από τους πενήντα γιους του βασιλιά της Αρκαδίας Λυκάονα. Αναφορά για την Υψούντα γίνεται και από τον Παυσανία στα “Αρκαδικά”. Είναι άγνωστο πότε ακριβώς μετονομάστηκε σε Στεμνίτσα αλλά εικάζεται ότι έγινε τον 7ο αιώνα μ.Χ., μετά την εποίκιση των περιοχών από Σλάβους, καθώς Στεμνίτσα σημαίνει τόπος δασώδης και σκιερός στα σλαβικά. Γνώρισε μεγάλη ακμή κατά τη βυζαντινή περίοδο, όταν ήταν γνωστές οι στεμνιτσιώτικες καμπάνες.
Σκαρφαλωμένη κυριολεκτικά πάνω σε κάθετο βράχο στο φαράγγι του ποταμού Λούσιου, η Μονή Προδρόμου ή Ιερά Μονή Τιμίου Προδρόμου κόβει την ανάσα στον ανυποψίαστο και πρωτάρη επισκέπτη. Η πρόσβαση στη Μονή Προδρόμου απαιτεί περπάτημα στη χαράδρα του Λούσιου γιαυτό καλό θα ήταν να φοράτε κατάλληλα παπούτσια. Η μονή χτίστηκε τον 16ο αιώνα αλλά στην περιοχή είχε δημιουργηθεί μοναστική παράδοση ήδη από τον 12ο αιώνα. Μάλιστα στην άλλη άκρη του φαραγγιού και αν έχετε όρεξη για περπάτημα στο πανέμορφο φαράγγι του Λούσιου, μπορείτε να φτάσετε μέχρι και την Μονή Φιλοσόφου (ευκολότερη και πιο σύντομη διαδρομή από την Δημητσάνα)
Κατά την Ελληνική επανάσταση του 1821 η Μονή Προδρόμου διαδραμάτισε καθοριστικό ρόλο στην περίθαλψη αλλά και τον ανεφοδιασμό των Ελλήνων αγωνιστών ενώ τα σημάδια από τα βόλια των Τούρκων στην μεγάλη πύλη μαρτυρούν τις ηρωικές μάχες που δόθηκαν όχι μόνο στην γύρω περιοχή αλλά και μέσα στον περίβολο της μονής που προσέφερε επιπλέον σημαντικό καταφύγιο στον πληθυσμό από τους διωγμούς των Τούρκων.
