Ο Βασίλης Πολυδούρης μπορεί να είναι άγνωστος στον τόπο καταγωγής του, στη Μεσσηνία, αλλά είναι ένας διάσημος και πολυβραβευμένος συνθέτης του Χόλυγουντ, αφού έχει υπογράψει τη μουσική γνωστών ταινιών μεταξύ των οποίων «Κόναν ο Βάρβαρος», «Γαλάζια λίμνη» και «Ελευθερώστε τον Γουίλι».
Ο Πολυδούρης παιδί Ελλήνων μεταναστών από τη Μεσσηνία, σύμφωνα με το σχετικό αφιέρωμα του mixanitouxronou.gr γεννήθηκε το 1945 στο Κάνσας Σίτυ και μεγάλωσε σε μια ελληνορθόδοξη κοινωνία. Ο πατέρας του ήταν ερασιτέχνης βιολιστής και η μητέρα του πιανίστρια. Πήγαινε συχνά στην εκκλησία και λάτρευε να παρακολουθεί τις λειτουργίες για να ακούει τη μελωδία της χορωδίας. Στα 7 του έπαιζε πιάνο και στα 12 του χρόνια σαξόφωνο. Στο λύκειο είχε πάρει μέρος σε ένα συγκρότημα με παραδοσιακά τραγούδια και εμφανιζόταν σε μαγαζιά της Νότιας Καρολίνα. Μόλις τελείωσε το σχολείο, ξεκίνησε σπουδές κινηματογράφου στο Πανεπιστήμιο της Βόρειας Καλιφόρνια. Όπως είχε πει πήγε στο πανεπιστήμιο για τρεις λόγους. Για τον Μίκλο Ρόζα, τον διάσημο Ούγγρο συνθέτης που δίδασκε στη σχολή, τoν Tζον Κράουν ο οποίος παρέδιδε μαθήματα πιάνου και για το κορίτσι του που ήταν φοιτήτρια στο πανεπιστήμιο.
Εκεί γνωρίστηκε με τον Τζον Μίλιους, γνωστό σεναριογράφο που έχει γράψει μεταξύ άλλων το σενάριο για τις ταινίες «Αποκάλυψη τώρα», «Ο επιθεωρητής Κάλαχαν», «Ο άνεμος και το λιοντάρι». Οι δυο τους έγιναν στενοί φίλοι. Στα φοιτητικά τους χρόνια ο Μίλιους έγραφε τα σενάρια και ο Πολυδούρης τις μουσικές για τις ερασιτεχνικές ταινίες που δημιούργησαν μαζί. Υπολογίζεται ότι είχε γράψει τη μουσική για περισσότερες από 100 ταινίες πριν ξεκινήσει την καριέρα του στο Χόλιγουντ.
Όπως είχε πει ο Πολυδούρης σε συνέντευξη του: «Ο John Milius ποτέ δεν ξέχασε μερικά από τα θέματα που είχα αναπτύξει, γιατί του άρεσαν πολύ, και μου είπε: «Αν ποτέ μια μέρα κάνω ταινία, θέλω να τα βάλεις εκεί». Αλλά ο John δεν μελετούσε πραγματικά τη σκηνοθεσία, την κάμερα, τον ήχο ή το μοντάζ: Κατέγραφε τις ιδέες του πάνω στο χαρτί, ιδέες για κάποιες ιστορίες που μου διηγόταν. Ήμουν στο πιάνο, κι ενώ μου μίλησε, εγώ αυτοσχεδίαζα μελωδίες για να τον συνοδεύω. Πάντα έτσι δούλευα με τον John». Οι δυο τους αποτέλεσαν ένα από τα πιο δημιουργικά δίδυμα στην ιστορία του σύγχρονου σινεμά.
Το 1982 ο Μίλιους έγραψε το σενάριο για την ταινία «Κόναν ο Βάρβαρος» μαζί με τον Όλιβερ Στόουν και ζήτησε από τον Πολυδούρη να γράψει τη μουσική. Ήταν η τρίτη ταινία του Έλληνα μουσικοσυνθέτη που τον έκανε διάσημο στο Χόλυγουντ. Όπως είχε πει χρησιμοποίησε τη μεγαλύτερη ορχήστρα που είχε ποτέ του και έγραψε τη μουσική πριν ξεκινήσουν τα γυρίσματα. Επειδή στην ταινία δεν υπήρχαν πολλοί διάλογοι μεγάλο της μέρος ντύθηκε με τη μουσική του Πολυδούρη. Όπως είχε πει: «Ο Milius προσδοκούσε πάνω απ ‘όλα στο να δώσει η μουσική την εντύπωση ενός τελετουργικού βγαλμένου από τη μυθολογία, από ένα μυθικό μέρος, να μας κάνει να νιώσουμε πως ο Κόναν είναι πραγματικός. Και για πολλούς από εμάς, συνέβησαν τόσα πολλά περίεργα πράγματα κατά τη συγγραφή του σεναρίου και της μουσικής που αντιλαμβανόμαστε μια δύναμη, μια μορφή μαγείας που πιστεύω ότι εξακολουθεί να υφίσταται.» To soundtrack του «Κόναν του Βάρβαρου» μέχρι σήμερα θεωρείται ένα από τα καλύτερα στον κινηματογράφο.
Ακολούθησε η πρόταση για την ταινία «Σάρκα και αίμα» και την ταινία «Ρόμποκοπ: Ο Μπάτσος Ρομπότ», «Γαλάζια λίμνη», «Λάσι» και πολλές ακόμη. Μια από τις τελευταίες του ταινίες κυκλοφόρησε το 2004, ενώ μέχρι το τέλος της ζωής του εργαζόταν και στην τηλεόραση. Πέθανε το 2006 νικημένος από τον καρκίνο.
Λίγους μήνες πριν από το τέλος της ζωής του βρέθηκε στο Διεθνές Φεστιβάλ Μουσικής Κινηματογράφου της ισπανικής πόλης Ubeda ως τιμώμενο πρόσωπο. Όταν τον ρώτησαν γιατί επέλεξε να κάνει ένα ταξίδι που θα χειροτέρευε την υγεία του απάντησε: «Είχα μια επιλογή. Θα μπορούσα να μείνω σε αυτό το κρεβάτι του νοσοκομείου. Θα μπορούσα να μείνω εκεί και να πεθάνω. Ή θα μπορούσα να σηκωθώ και να ζήσω. Επέλεξα τη ζωή».
