Η επιβλητική τοιχογραφία του κήπου της οικίας των Ceii στην Πομπηία

Η μεγάλη τοιχογραφία στον κήπο της οικίας των Ceii επιστρέφει εκθαμβωτική στα έντονα χρώματά της, ύστερα το τέλος μιας σημαντικής προσπάθειας αποκατάστασης των διακοσμητικών στοιχείων (εικ.1). Σαν μια ταινία που ξεθωριάζει στο χρόνο, ξαναζωντανεύει με όλη της τη λαμπρότητα και την ζωντάνια, η μεγάλη τοιχογραφία που κοσμεί τον πίσω τοίχο του κήπου αυτής της ρωμαϊκής οικίας.

Η τοιχογραφία απεικονίζει μια σκήνη κυνηγιού με άγρια ζώα, μαζί με σκηνές από αιγυπτιακά τοπία, που κατοικούνται από Πυγμαίους (εικ.2) και ζώα από το Δέλτα του Νείλου που αναπαρίστανται στους πλευρικούς τοίχους (εικ.3α, β, γ). Αυτά τα ζωγραφικά θέματα ήταν συχνά επαναλαμβανόμενα στη διακόσμηση των περιμετρικών τοίχων των κήπων των οικιών της Πομπηίας, προκειμένου να επεκτείνουν μέσω μιας ψευδαίσθησης, τις διαστάσεις αυτών των χώρων και να προκαλέσουν στο εσωτερικό τους μια ειδυλλιακή ατμόσφαιρα. Στην περίπτωση της οικίας των Ceii, κατά πάσα πιθανότητα το θέμα της αναπαράστασης μαρτυρεί ένα σύνδεσμο και ένα συγκεκριμένο ενδιαφέρον του ιδιοκτήτη της οικείας για τον αιγυπτιακό κόσμο και για τη λατρεία της Ίσιδας, ιδιαίτερα διαδεδομένης στην Πομπηία τα τελευταία χρόνια της πόλης ,πριν την καταστροφική μανία του ηφαιστείου. (εικ, 4)

Η Οικία των Ceii ανασκάφηκε μεταξύ του 1913 και 1914, αντιπροσωπεύει ένα από τα σπάνια παραδείγματα αρχαίας οικίας από την ύστερη περίοδο των Σαμνιτών (2ος αιώνας π.Χ.). Η ιδιοκτησία της οικείας έχει ανατεθεί στο δικαστή Lucius Ceius Secundus, σύμφωνα με μια εκλογική επιγραφή ζωγραφισμένη στην εξωτερική πρόσοψη του σπιτιού. Η πρόσοψη της οικείας με την λευκή επένδυση από γυψομάρμαρο και την υψηλή πύλη που στέφεται από κυβικά κιονόκρανα, τα οποία είναι ένα παράδειγμα της αυστηρής πτυχής που πρέπει να έχει μια οικία μεσαίου επιπέδου την ύστερη εποχή των Σαμνιτών (2ος αιώνας π.Χ.). Στο κέντρο της ιδιότυπης τετράστυλης αίθουσας βρίσκεται η λεκάνη impluvium φτιαγμένη με θραύσματα σπασμένων αμφορέων, σύμφωνα με την τεχνική, γνωστή στην αρχαία Ελλάδα και ιδιαίτερα το Άργος, αλλά στην Πομπηία ένα ακόμα δείγμα υπάρχει στην οικία του αρχαίου κυνηγιού. Στην οικία έχει προταθεί μέρος της αρχικής της διάταξης, με την μετατόπιση του μαρμάρινου τραπεζιού και του πηγαδιού στο αίθριο, όπου είναι ορατά, το εκμαγείο μιας ντουλάπας και το εκμαγείο της πύλης εισόδου. Ενώ στην κουζίνα είναι ορατή μια μικρή οικιακή συσκευή.

Με τα χρόνια λόγω της έλλειψης κατάλληλης συντήρησης και της χρήσης ακατάλληλων πρακτικών αποκατάστασης, είχε σημειωθεί προοδευτική επιδείνωση των χρωμάτων και ζημίες στις τοιχογραφίες, ειδικά στα χαμηλότερα σημεία, όπου επηρεάζονται περισσότερο από την υγρασία. Χάρη σε μια πολύ περίπλοκη παρέμβαση ήταν δυνατό να καθαριστεί η εικονογραφική ταινία με τη χρήση λέιζερ, το οποίο επέτρεψε τον καθαρισμό σημαντικών τμημάτων της παράστασης, ειδικά στο μέρος της τοιχογραφίας που σχετίζεται με τον φυτικό διάκοσμο. Τα τελευταία χρόνια η οικεία έχει αποτελέσει αντικείμενο παρεμβάσεων αναδιάρθρωσης, ρύθμισης τω όμβριων υδάτων και συντήρησης των στεγών, ως μέρος του Έργου Αποκατάστασης και Συντήρησης της Μεγάλης Πομπηίας, οι οποίες ήταν απαραίτητες λόγω μιας προοδευτικής απώλειας λειτουργικότητας, ενός σοβαρού κινδύνου φθοράς στο χώρο, χαρακτηρίζεται από διακοσμημένο σοβά και δάπεδα μεγάλης αξίας.