Μπορεί λίγο παραπέρα η θάλασσα να δηλητηριάζεται από τα λύματα που παράγει η ανθρώπινη δραστηριότητα (βλέπε εργοστάσια), ή τα υπολείμματα των λυμάτων του βιολογικού καθαρισμού, όμως η φύση παλεύει να διατηρήσει την ισορροπία της, με τα πουλιά να αρνούνται να «πεθαίνουν τραγουδώντας», δίπλα στη θάλασσα που “ασελγούν” οι άνθρωποι.
Άλλα σπάνια, και άλλα λιγότερο, στον υδροβιότοπο της παραλιακής Ναυπλίου – Νέας Κίου, τα πουλιά ζουν στους δικούς τους ρυθμούς, ακόμα και δίπλα στο δρόμο, που λόγω του περιορισμού της κίνησης από το lockdown, είναι λιγότερο φορτωμένος από την κίνηση των οχημάτων, όλη αυτή την περίοδο.
Η προσοχή των ανθρώπων πέφτει σε αυτά, όταν κάποια εξωτικά πουλιά εντυπωσιάζουν με τα χρώματά τους στον υδροβιότοπο, όμως όλα τα είδη για τον προσεκτικό παρατηρητή αποτελούν δημιούργημα της φύσης και μαγεύουν.
Δίπλα στις πολύβουες – συνήθως – πόλεις, το πλούσιο οικοσύστημα πρέπει να προστατευτεί από κάθε είδους ρυπάνσεις της περιοχής.
