Είναι μία από τις παραδοσιακότερες επιχειρηματικές και ναυτιλιακές οικογένειες.με καταγωγή από τη Λακωνία. Παλιό τζάκι, old money, που λένε και οι Αμερικάνοι. Παρά τις δύσκολες παγκόσμιες οικονομικές συνθήκες συνεχίζει να ναυπηγεί πλοία διατηρώντας έναν σύγχρονο στόλο. Στα περισσότερα πλοία της κυματίζει η γαλανόλευκη σημαία αφού η πλοιοκτησία της εταιρείας στηρίζει παραδοσιακά το νηολόγιο της πατρίδας.
Πρόκειται για την Atlantic Bulk Carriers Management Ltd, η οποία διαχειρίζεται τον στόλο της οικογένειας Γεώργιου Ι. Κουμάνταρου. Οικογένεια με ιστορία στις επιχειρήσεις, στεριανές και θαλάσσιες από τον προ περασμένο αιώνα. Ακόμα και ο Σταύρος Νιάρχος ήταν, από την πλευρά της μητέρας του, γένος Κουμάνταρου με καταγωγή από τη Σπάρτη και πιο συγκεκριμένα από το χωριό Βαμβακού.
Στο τιμόνι της εταιρείας βρίσκεται ο 60χρονος Γιάννης Γεωργίου Κουμάνταρος, γιος του ιδρυτή της θαλάσσιας δυναστείας, ο οποίος ζει στη Νέα Υόρκη όπου παραδοσιακά βρίσκονται τα γραφεία της κεντρικής διοίκησης. Όμως η ναυτιλιακή δραστηριότητα συντονίζεται από τον Πειραιά.
Η οικογένεια Κουμάνταρου δραστηριοποιείται διοικητικά εδώ και 10ετίες στη Νιγηρία. Εκεί έχει στην ιδιοκτησία της τον δεύτερο σε μέγεθος, παγκοσμίως, εργοστάσιο παρασκευής αλεύρων.
Τα 19 φορτηγά πλοία του στόλου της δραστηριοποιούνται μεταφέροντας σιτάρι ως πρώτη ύλη για την παραγωγή των αλεύρων τα οποία δεν εξάγονται αλλά διοχετεύονται στην εσωτερική αγορά της Νιγηρίας που έχει πληθυσμό 200 εκατομμύρια. Πιο συγκεκριμένα, το εργοστάσιο έχει δυνατότητα παραγωγής 8.000 τόνων αλεύρι ημερησίως.
Επίσης, έχουν εργοστάσιο ζυμαρικών, ενώ η οικογένεια δραστηριοποιείται στην παραγωγή φυτικών ελαίων και λιπασμάτων.
Τον περασμένο Δεκέμβριο η Atlantic Bulk Carriers, που δραστηριοποιείται στη ναυτιλία εδώ και 70 χρόνια, με προηγούμενη επωνυμία WestWind Africa Line, τιμήθηκε με το βραβείο της καλύτερης Εταιρείας Φορτηγών Πλοίων –(Dry Cargo Company of the Year).
«Η διάκριση αυτή επετεύχθη, κατά πρώτον, χάρη στους ναυτικούς μας, την ψυχή των πλοίων μας που όλη αυτήν την δύσκολη περίοδο στάθηκαν ως αληθινοί ήρωες της θάλασσας στην πρώτη γραμμή της προσπάθειας, με τον επαγγελματισμό, την ευσυνειδησία, και την εργατικότητα τους και κατά δεύτερον, χάρη στην αδιάλειπτη υποστήριξη από το προσωπικό των γραφείων μας, συμβάλλοντας τα μέγιστα στο να κρατήσουν υψηλά το επίπεδο της εταιρείας μας που είχε ως αποτέλεσμα αυτή την διάκριση» επεσήμανε η διοίκηση τςη εταιρείας:
«Είμαστε υπερήφανοι για αυτό μας το κατόρθωμα το οποίο ως πυξίδα θα μας βοηθήσει να συνεχίσουμε να δίνουμε τον καλύτερό μας εαυτό».
Η Atlantic Bulk Carriers είναι από τις λίγες εταιρείες που συνεχίζουν να επενδύουν στις ναυπηγήσεις πλοίων. Διαχειρίζεται στόλο από 19 πλοία εκ των οποίων τα εννέα είναι υπό ελληνική σημαία. Σε όλα τα πλοία της το όνομα που δίνεται έχει το πρώτο συνθετικό τη λέξη Desert, έρημος λόγω της δραστηριότητας της εταιρείας στην Αφρικανική Ήπειρο εδώ και δεκαετίες.
Μέσα στο 2020 η Atlantic Bulk Carriers πρόσθεσε δύο νεότευκτα αδελφά φορτηγά πλοία. Πρόκειται για το M/V Desert Honour και το M/V Desert Virtue ναυπηγήθηκαν με βάση τις προδιαγραφές και τις απαιτήσεις της εταιρείας. Ναυπηγήθηκαν στην Ιαπωνία, στο I-S Shipyard του Imabari Group.
Το M/V Desert Honour είναι χωρητικότητας 63.553 τόνων DW και το M/V Desert Virtue 63.462 τόνων DW. Και τα δύο πλοία ενεγράφησαν στο ελληνικό νηολόγιο.
Έναν χρόνο πριν, η εταιρεία είχε ανακοινώσει την παραγγελία δύο πλοίων μεγέθους ultramax τα οποία κατασκευάζονται στο ναυπηγείο της Hyunday Vinashin στο Βιετνάμ με τα οποία είχε συνεργαστεί και κατά το παρελθόν). Η παράδοση είναι προγραμματισμένη για τον Μάιο και Αύγουστο του 2021.
Κοινωνική προσφορά
Η εταιρεία έχει έντονο κοινωνικό και φιλανθρωπικό έργο. Είναι από τις ναυτιλιακές επιχειρήσεις η οποία μέσω της «ΣΥΝ-ΕΝΩΣΙΣ», του συλλογικού της φορέα κοινωνικής προσφοράς της Ένωσης Ελλήνων Εφοπλιστών συμβάλλει στον αγώνα για την καταπολέμηση της πανδημίας που πλήττει και την Ελλάδα.
Η ιστορία
Η Atlantic Bulk Carriers Management Ltd, με τη μορφή που έχει σήμερα ιδρύθηκε το 1995 μετά την αναδιάρθρωση του στόλου των Κουμάνταρων με σκοπό να διαχειρίζεται τον ναυτιλιακό βραχίονα της οικογένειας υπό τις οδηγίες του Γιάννη Γεωργίου Κουμάνταρου.
Η επιχειρηματική ιστορία της οικογένειας Κουμάνταρου έχει ρίζες στον 19ο αιώνα, στη Λακωνία, με τον γενάρχη Θεόδωρο Κουμάνταρο που έθεσε τις βάσεις για τη αλευροβιομηχανία της οικογένειας που στις αρχές του 20ού αιώνα εξελίχθηκε σε μία από τις μεγαλύτερες της χώρας. Την παράδοση αυτή θα συνεχίσουν οι γιοι του Θεόδωρος, Νικόλαος και Ιωάννης Κουμάνταρος, χάρη στους οποίους η οικογένεια την περίοδο του Μεσοπολέμου υπήρξε μία από τις πιο εύπορες της Ελλάδας. Εκείνη την εποχή γεννιέται ο Γιώργος Κουμάνταρος, γιος του Ιωάννη στο Λονδίνο. Το ημερολόγιο έγραφε 1922.
Η μητέρα του Φλώρα προερχόταν από την εφοπλιστική οικογένεια των Νομικών της Σαντορίνης. Ο μικρός Γιώργος και η οικογένειά του επέστρεψαν σύντομα στην Ελλάδα. Πήγε σε ελληνικό σχολείο. Το 1941 υπό τη γερμανική κατοχή η οικογένεια έφυγε από την Ελλάδα. Πήγαν στην Αργεντινή μέσω της Νοτίου Αφρικής. Εκεί ο Γιώργος Κουμάνταρος εργάστηκε για λογαριασμό ενός μεγάλου εμπόρου σιτηρών και κατάφερε να επέκτεινε τις γνώσεις του στην ναυτιλία και στην αλευροποιία.
Το 1947 μετακόμισε με την οικογένειά του στη Νέα Υόρκη όπου ίδρυσε δύο χρόνια αργότερα, σε ηλικία 27 ετών, την εταιρεία Southern Star Shipping Co., Inc. η οποία άρχισε να διαχειρίζεται φορτηγά πλοία και τάνκερς -αρχικώς τα πρώτα Liberty και T-2 Tankers και αργότερα, πιο σύγχρονα και μεγαλύτερα πλοία.
Το 1951 αποκτάει την αμερικάνικη υπηκοότητα. Υπήρξε ιδρυτής και άλλων σημαντικών εταιρειών καθώς επίσης και μέλος διεθνών τραπεζών και οργανισμών.
Πρωτοστάτησε στη χρήση πλοίων τα οποία είχαν δικά τους μέσα εκφόρτωσης προς εξυπηρέτηση των βιομηχανικών του συνεργατών ενώ σχεδίασε και εφάρμοσε πρωτοποριακές μεθόδους μεταφόρτωσης σε διάφορες χώρες όπως την Ακτή Ελεφαντοστού, τη Γουινέα και τη Νιγηρία.
Κατά τη διάρκεια της 70ετούς σταδιοδρομίας του στη ναυτιλία δημιούργησε πολλές μακροχρόνιες εμπορικές συνεργασίες με διεθνείς εταιρίες του βιομηχανικού τομέα, όπως στον χάλυβα, αλουμίνιο, κάρβουνο, τσιμέντο και πετρέλαια. Ανέκαθεν είχε την πεποίθηση πως η ναυτιλία αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της βιομηχανικής αλυσίδας και αναλόγως, πάντα φρόντιζε να προσφέρει καινοτόμες λύσεις στον τομέα των μεταφορών και εφοδιασμού.
Τα εκτενή ναυπηγικά του προγράμματα δείχνουν την αγάπη του στη λεπτομέρεια, στις υψηλές προδιαγραφές και στα καινοτόμα σχέδια.
Τα πλοία κατασκευάζονται σύμφωνα με τις εταιρικές προδιαγραφές οι οποίες υπερτερούν των κανονισμόν σε θέματα αντοχής, ασφάλειας και προστασίας περιβάλλοντος. Το 2011 η σειρά πλοίων Desert Calm, ειδικά σχεδιασμένη από τη Huyndai σε συνεργασία με την Atlantic, κέρδισε το βραβείο Lloyd’s List Ship of the Year.
Ήδη από το 1956 ναυπήγησε πλοία στην Ιαπωνία με τους χώρους ενδιαίτησης στην πρύμνη του πλοίου. Προχώρησε στον σχεδιασμό πλοίων μικρού βυθίσματος, μεγάλου πλάτους και με ενισχυμένους γερανούς εκτεταμένου μήκους για να μπορεί να εξυπηρετεί δύσκολα λιμάνια με περιορισμένες εγκαταστάσεις και δύσκολη πρόσδεση.
Στην προσπάθειά του να προσελκύσει άξια πληρώματα κατανοούσε την αξία του να κατασκευάζει πλοία με μεγαλύτερους και πιο άνετους χώρους για αυτά. Ποτέ δεν έχανε την ευκαιρία να επισκέπτεται τα πλοία, να επιθεωρεί τα μηχανοστάσια, να ρωτά για το πρόγραμμα συντήρησης και να απαιτεί έναν καθαρό, επαγγελματικό χώρο εργασίας. Αγαπούσε να έρχεται σε επαφή με τα πληρώματα, και τα πληρώματα ανταποκρίνονταν με σεβασμό αλλά και φιλότιμο στο ήθος που συνόδευε τις πράξεις του.
Η Νιγηρία
Το 1960 παρουσιάστηκε η ευκαιρία να ιδρύσει αλευρομηχανία στη Νιγηρία. Κάτω από τη διορατική ηγεσία του Γεωργίου Κουμάνταρου, η εταιρεία αναπτύχθηκε ραγδαία και σήμερα απασχολεί 12.000 υπαλλήλους. Ένας επιχειρηματικός κολοσσός στην παγκόσμια αγορά, που σήμερα παράγει ζυμαρικά, μαγειρικά έλαια, κατεργασμένη ζάχαρη και ζωοτροφές. Παράλληλα, διανέμει και πωλεί λιπάσματα και κατασκευάζει σακιά πολυπροπυλενίου και ευλύγιστα υλικά συσκευασίας.
Η αποτυχημένη επένδυση στην Ελλάδα
Στη δεκαετία του ’80 αποφάσισε να κάνει μία μεγάλη επένδυση στην Ελλάδα, ύψους άνω των 10 δισεκατομμυρίων δραχμών, κατασκευάζοντας δύο εργοστάσια στην Πάτρα. Ίδρυσε μία ζυθοποιία για την παραγωγή της γερμανικής μπίρας Lowenbrau και ένα εργοστάσιο κυτοποιίας. Οι συνθήκες στην ελληνική αγορά την εποχή εκείνη αποδείχθηκαν δυσμενέστερες απ’ όσο περίμενε. Στα τέλη της δεκαετίας του ‘80 πούλησε τα εργοστάσια και δεν ασχολήθηκε ξανά με την ελληνική αγορά.
Ο Γιώργος Κουμάνταρος υπήρξε δεινός ιστιοπλόος συμμετέχοντας σε αγώνες ανοιχτής θαλάσσης για πάνω από 52 χρόνια. Είχε κατασκευάσει τέσσερα αγωνιστικά yachts με τα οποία κατόρθωσε να κερδίσει μεγάλους θαλάσσιους αγώνες. Όταν δε, το 1996 απέκτησε το περίφημο Newport Bermuda Trophy, έχοντας έρθει πρώτος σε όλες τις κατηγορίες του αγώνα, πραγματοποίησε ένα όνειρο ζωής. Μετά θάνατον, το 2018 συμπεριελήφθη στο Αμερικανικό National Sailing Hall of Fame. Κέρδισε τρεις φορές παγκόσμια πρωταθλήματα και συμμετείχε 25 φορές στους αγώνες Bermuda Races.
Υπήρξε ιδρυτικό μέλος της HELMEPA συνιδρυτής του Ταμείου Πίστεως για την Ορθοδοξία και τον Ελληνισμό ήταν ευεργέτης της Εκκλησίας της Ομογένειας και πολλών φιλανθρωπικών οργανισμών.
Στη Σπάρτη βρίσκεται η Εθνική Κουμαντάρειος Πινακοθήκη η οποία αποτελεί δωρεά του ίδιου του Κουμάνταρου και της αδερφής του Ντόλλυς Κουμάνταρου – Γουλανδρή.
Ήταν συλλέκτης έργων Πικάσο, Ματίς Μονέ Γκογκέν Σαγκάλ κ.ά.
Σε γιοτ έζησε τα τελευταία χρόνια της ζωής του αντιμετωπίζοντας προβλήματα υγείας και λόγω γήρατος έχοντας πάντα στο πλευρό του τη σύζυγό του Σόφη. Μαζί απέκτησαν τέσσερα παιδιά, τρία κορίτσια και έναν γιο.
Η Τίνα Κουμάνταρου παντρεύτηκε τον Γιάννη Χανδρή. Ο Γιάννης Κουμάνταρος είναι παντρεμένος με την Έλενα κόρη του Κυριάκου Φιλίππου της ΦΑΓΕ.
Τον Οκτώβριο του 2016, ο Γιώργος Κουμάνταρος απεβίωσε σε ηλικία 94 ετών. Σύμφωνα με μαρτυρίες, όταν διαισθάνθηκε ότι τον εγκατέλειπαν οι δυνάμεις του, μετέβη στην Αθήνα μαζί με τη σύζυγό του Σόφη. Περίμενε να επιστρέψει και ο γιος του, Γιάννης, από ένα επαγγελματικό ταξίδι για να πεθάνει στην αγκαλιά του, περιτριγυρισμένος από τις κόρες και τα εγγόνια του.
Η φιλοσοφία της εταιρείας συνοψίζεται στα εξής:
– Χωρίς τους ικανούς ναυτικούς μας, όσο σύγχρονος και να είναι ο στόλος μας, δεν θα μπορούσαμε να πετύχουμε τους στόχους μας. Η ABCML έχει δεσμευτεί να παρέχει συνεχή και υψηλής ποιότητας εκπαίδευση στους ναυτικούς της. Οι περισσότεροι από αυτούς ξεκινούν την σταδιοδρομία τους μαζί μας ως δόκιμοι και εξελίσσονται μαζί μας επαγγελματικά – μέσω συχνών, στο πλοίο και στην ξηρά, εκπαιδευτικών προγραμμάτων.
– Η ABCML βασίζεται στους ναυτικούς της. Επομένως, η ευμάρεια αυτών και των οικογενειών τους είναι πολύ σημαντική για εμάς. Για το λόγο αυτό, η ABCML προσπαθεί πάντα να είναι κοντά στους ανθρώπους της, να αναγνωρίζει και να εκπληρώνει τις ανάγκες τους όσο καλύτερα μπορεί.
– Η επιτυχία της είναι ριζωμένη στο άριστα εκπαιδευμένο και αφοσιωμένο προσωπικό και στα σύγχρονα πλοία που διαχειρίζεται.
– Η ABCML έχει διαμορφώσει μια πολιτική μηδενικής ανοχής για την ρύπανση του περιβάλλοντος, ενώ οι περιβαλλοντικές διαδικασίες που εφαρμόζει και ο εξοπλισμός που χρησιμοποιεί υπερβαίνουν τις απαιτήσεις των κανονισμών για τα πλοία χύδην φορτίου.
– Πρωταρχικός μας σκοπός είναι η εξασφάλιση της ασφάλειας των ναυτικών και των πλοίων μας αλλά και η προστασία του περιβάλλοντος.
Πηγή: newmoney.gr (Μηνάς Τσαμόπουλος)
