Το μέλλον απασχολούσε πάντοτε τον άνθρωπο. Το άμεσο και το απώτερο.
Ποιος δεν θα ήθελε να σηκώση λίγο την κουρτίνα να ιδή τι γίνεται από πίσω, όχι λεπτομέρειες, γιατί τότε η ζωή δεν θα είχε ενδιαφέρον, αλλά έστω τί χρώμα έχει αυτός ο άγνωστος χώρος. Φωτεινό ρόδινο ή «Πενήντα αποχρώσεις τού γκρι», μέχρι μαύρο;
της Φωτεινής Αργείτου – Τζαμαλούκα*
Από αρχαιοτάτων χρόνων το έλλογο όν, (τα άλογα ζώα δεν ενδιαφέρονται), καταφεύγει σε διάφορα μέσα. Ο θεός Όνειρος κάτι απεκάλυπτε. Οι Οιωνοσκόποι, οι Οιωνομάντεις, τα ίδια τα Μαντεία, που και αυτά με τις δίσημες απαντήσεις τους (ἣξεις, ἀφήξης) ούτε αυτά ήξεραν. Αργότερα οι μυστικές δυνάμεις άλλαζαν όνομα. Άγιοι Πατέρες, θεόπνευστοι, διεμήνυαν κάπως το Μέλλον. Και ο Καζαμίας, το απαραίτητο ανάγνωσμα κάθε σπιτιού με τον Αστρολόγο στο εξώφυλλο που παραπέμπει στους Τρείς Μάγους εκ Περσίας, να παρατηρή συνοφρυωμένος με το τηλεσκόπιό του τον Ουρανό. «Το μέλλον ἀόρατον», αλλά τα άστρα ξέρουν.
Και εμείς, τα σύγχρονα αδύναμα ανθρωπάκια, κυρίως οι γυναίκες που τις απασχολούν τα αισθηματικά τους, διαβάζουμε περιοδικά αστρολογίας, (κάθε επώνυμου αστρολόγου). Το πιο ενδιαφέρον άγνωστο της εποχής είναι παγκοσμίως ο κορωνοϊός. Τι θα γίνη μ’ αυτόν;
Ρώτησαν έναν διάσημο Αστρολόγο της Αγγλίας: Πότε θα φύγη ο ιός; :«Σε διακόσια χρόνια». Ψυχρολουσία!
Ψάχνοντας και τον Νοστράδαμο, τον πιο αδιάψευστο που είχε προβλέψει ακόμα και τον Χίτλερ, έστω με παρεφθαρμένο το όνομά του «Χίλτερ», (απίστευτο!), και είχε ειπεί ότι το 2021, θα είναι η χειρότερη χρονιά. Ότι μετά από έναν θανατηφόρο «λοιμό» (αρρώστεια), έρχεται ο πιο θανατηφόρος «λιμός» (πείνα).
Παλαιοί και νέοι αστρολόγοι συμφωνούν.
Τί κάνουμε τώρα;
«Think positive». (Σκέψου θετικά). Φράση κλισέ και αποτελεσματική. Να ξορκίσουμε το Κακό. Εδώ αναλαμβάνουν οι Ευχές: «Ευτυχές το Νέον Έτος», «Καλή Χρονιά. Με υγεία, ευτυχία, ειρήνη».
Αυτές οι φράσεις δεν είναι τόσο για να μας τύχουν αυτές οι ευοίωνες καταστάσεις, αλλά για να μη μας «πετύχουν» κατακέφαλα οι αντίθετές τους δυσοίωνες. Οι ευχές δηλαδή έχουν αποτρεπτικό χαρακτήρα.
Αποτρεπτικοί είναι οι «γρύπες» γύρω στην στέγη της Παναγίας των Παρισίων πού στήθηκαν εκεί για να προφυλλάσουν τον Ναό από κάθε κακό.
Από φωτιά ή από παρακμή.
Την ύποπτη πυρκαγιά δεν την γλύτωσε, όσο για την παρακμή, η Γαλλία έχει αποτύχει να διαχειριστεί το μεταναστευτικό.
Για να έχουν αποτέλεσμα οι ευχές, πρέπει να υπάρχει το υπόβαθρο, οι προϋποθέσεις.
Αν δεν πάμε από τον κορωνοϊό και τις μεταλλάξεις του, σε διακόσια χρόνια, θα πάμε από εξισλαμισμό πολύ νωρίτερα. Υπάρχουν οι προϋποθέσεις.
Ο ιός. Αν και τα εμβόλια είναι μετρημένα, στην χώρα μας, «όπου ανθεί η φαιδρά πορτοκαλέα», έσπευσαν μαζί με αρχηγούς κομμάτων που εμβολιάστηκαν συμβολικά την πρώτη ημέρα, να εμβολιασθούν αδικαιολόγητα, «παρακοιμώμενοι», «παρατρεχάμενοι», στερώντας το εμβόλιο από υγειονομικούς και ηλικιωμένους, που προηγούνται.
Η Ελληνική αθλιότητα του «μέσου». Διεθνής διασυρμός.
Χρονιάρες μέρες δεν μπορούμε να μην ασχοληθούμε με τον δεύτερο κίνδυνο που μας απειλεί.
Αν δεν ήταν «χαρισματικός», δεν θα είχε επιτύχει τους στόχους του. Είναι μεθοδικός. Διέγραψε τον Κεμάλ, τον «Ατατούρκ» (πατέρα των Τούρκων), φυλάκισε, εξουδετέρωσε τούς Κεμαλιστές.
Οι Τούρκοι είναι ένας καινούργιος λαός. Τους φυλάκισε όλους σε μια θρησκεία. Έστειλε στην χώρα μας μιλιούνια με ειδική αποστολή. Έχουν γεμίσει την Θράκη, έχουν εγκατασταθή στις πόλεις μας και οι χαζοχαρούμενοι ιδιοκτήτες ανοίκιαστων σπιτιών χάρηκαν, γιατί η επέλαση αυτών, τών επιτέλους, ενοικιαστών θα τούς εξασφάλιζε μόνιμα έσοδα.
Κάποτε στην Μονεμβασιά δυσφόρησα. Όλα πιά τα έχουν αγοράσει Γερμανοί. Είναι γερμανικό έδαφος. Δεν γνωρίζει «το σκυλί τον αφέντη του».
Ο απειλητικός γείτονας δίδαξε στον καινούριο λαό του την καινούργια του Ιστορία.
Γεμάτη νίκες, «αυτονόητα» δικαιώματα, ιδανικά, όνειρα πραγματοποιήσιμα. «Τά ἐμά, ἐμά. Καί τά σά, ἐμά». Η μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε τζαμί ήταν το «Στέμμα για το 2020» είπε. Αποκατάσταση του Δικαίου. Εντελώς δικά του όλα τα κλεψιμαίϊκα.
Τί κάνει η προπαγάνδα όταν δεν έχει αντίλογο! Συστηματικός, ακολουθεί τον Ταλλεϋράνδο: «Συκοφαντείτε, συκοφαντείτε, στο τέλος κάτι μένει», τον Μακιαβέλι στον «Ηγεμόνα» του: «Κάθε μέρα να τους ρίχνετε ένα καινούριο χτύπημα. Να μην προλαβαίνουν να σκεφτούν και να αντιδράσουν».
Πώς να αντιδράσουμε εμείς, αφού είμαστε ανιστόρητοι; Στα Σχολεία έχει γίνει ζημιά που δεν διορθώνεται.
Αν τους φωνάζαμε ονόματα, τόπους φόβητρα: Κολοκοτρώνης, Τριπολιτσά, Δερβενάκια, Καραϊσκάκης, Αράχωβα (δειγματοληπτικά αυτά).
Αν αναφέραμε τις θηριωδίες τους, Αλαμάνα, Διάκος, Ψαρά, Χίος, Κάσος, (δειγματοληπτικά κι’ αυτά), Δασκαλογιάννης, Αρκάδι.
Με την πρώτη αντεπίθεση θα το είχαν βουλώσει, αλλά ποιός να τα βροντοφωνάξη να τα μάθουν φίλοι και σύμμαχοι και εχθροί;
Τους έχουμε αφήσει να έχουν οικειοποιηθή τον Όμηρο (ο Ομέρ, «αρχαίος» Τούρκος ποιητής), τα εμβληματικά Ιωνικά μας κέντρα, (πόλεις των «αρχαίων Τούρκων»).
Ενημερώνουν τους τουρίστες κι’ αυτοί τα «χάφτουν» αφού εμείς δεν τούς διαψεύδουμε.
Ποιος να το κάνη; Το φιλοτουρκικό προδοτικό ΕΛΙΑΜΕΠ, ένας όχι «θεσμός», αλλά «εσμός» παρανοϊκών συμβούλων; Επί τριάντα χρόνια το δυσώνυμο αυτό συμβούλιο δηλητηριάζει την Ελλάδα. Οι μισοί είναι Τούρκοι. Οι μετέχοντες σ’ αυτό Έλληνες είναι χειρότεροι από Τούρκους. Πώς δεν έχουμε ζητήσει, σε ομοθυμία επιτέλους να ενσωματωθούμε στην «ευεργέτιδά» μας Τουρκία; Και κάθε τόσο πετιέται και ένας από δαύτους και προσθέτει την δική του παλαβομάρα. Ψάξτε να τούς βρήτε, πώς είναι «διασωληνωμένοι».
Σε ποια άλλη χώρα υπάρχει τέτοιο καρκίνωμα;
Έτσι η απόφαση του ΟΗΕ, που δεν τον ακούει κανείς, να φύγουν οι Τούρκοι από την Κύπρο είναι ακατανόητη, σαράντα χρόνια είναι πιά καθεστώς, η Ελλάδα είναι μια «παραφασίδα» στο ΝΑΤΟ. Μόνον ο Στρατός μας ασφυκτιά.
Ακριβώς στα σύνορά μας στον Έβρο κτίζεται μια καινούρια υπερσύγχρονη δομή για 1500 Σομαλούς άραγε;. (Στο Μογκαντίσου, το μεγάλο νοσοκομείο φέρει το όνομα «Ταγίπ Ερντογάν»). Σύντομα ο πληθυσμός τής δομής θα ξεπεράσει τις 5.000.
Πώς ο Στρατός και τα Σώματα Ασφαλείας και οι ντόπιοι ακρίτες θα τους αποτρέψουν να … μπουκάρουν; Βάζοντας πάλι τα στήθη τους μπροστά;
Αφού τους νέους μας οι ανίκανες κυβερνήσεις μας τούς έδιωξαν.
Και στις πρωτοχρονιάτικες ευχές του στο Ναυτικό, ο πρωθυπουργός μας τούς επαίνεσε και τούς ευχαρίστησε που φυλάνε τα θαλάσσια σύνορά μας «που είναι και σύνορα της Ευρώπης» και τα κατακουρασμένα, ναυτάκια μας έβραζαν από μέσα τους λέγοντας: «μόνο δικά μας σύνορα είναι».
Και τα γαλλικά Rafale, καθώς εμεί καθυστερούμε, κωλυσιεργούμε, έκανε πρόταση να τα πάρη και περισσότερα μάλιστα σε αριθμό, ο γείτονας. Χρονοτριβούμε εδώ και τρείς μήνες. Δεν έχουμε χρόνο.
«Φύσει δ’ ὑπάρχει τοῑς παροῦσι τά τῶν ἀπόντων» (Εκ φύσεως ανήκουν στούς παρόντες τα υπάρχοντα τών απόντων) (Δημοσθένης).
Έτσι πορευόμαστε. Αυτοί λαλίστατοι, εμείς μουγγοί, άφωνοι, για να μην υπονομευθή η «Ελληνοτουρκική φιλία».
Η χαριστική βολή θα μας δοθή στον εορτασμό των διακοσίων ετών, τον Μάρτιο.
Μελετήστε το πρόγραμμα των «δράσεων» της κυρίας; Γιάννας, (ο κατάλληλος άνθρωπος στην κατάλληλη θέση). Θα έχουν «αναπτυξιακό πρόσημο», «ψηφιακές προοπτικές» και τέτοια ηλεκτρονικά. Θέσεις εργασίας και άλλα αταίριαστα.
«Το 2021 θα τιμήσουμε βεβαίως τους αγωνιστές της Επανάστασης» είπε επί λέξει. Καλωσύνη της, πολύ ευγενικό εκ μέρους της.
Ανάμεσα από τις γραμμές του κειμένου, αχνοφαίνεται ότι προσεκλήθη και ο Ερντογάν, αλλά αυτά γίνονται επισήμως μεταξύ Κρατών.
Θα είχε μεγάλη επιτυχία ο εορτασμός, αν τον Πανηγυρικό της ημέρας εκφωνούσε ο επίσημος προσκεκλημένος μας.
Έτσι κι’ έτσι οι διοργανωτές δεν πρόκειται να αναφέρουν λέξεις παρεξηγήσιμες, Τούρκοι, Τουρκία. Ίσως μόνον περιφραστικά. Πάμε στοίχημα;
Με τέτοιο υπόβαθρο, τέτοιες προϋποθέσεις, πώς να προβλεφθή ένα «ευτυχές νέο Έτος»;
Γι’ αυτό, προς εξορκισμόν, θα ευχηθούμε προς εαυτούς και αλλήλους «Καλή Χρονιά»!
1Ελάττωμα του υφάσματος, σαν κλωστή, την τραβάς και βγαίνει εύκολα.
*Η Φωτεινή Αργείτου – Τζαμαλούκα είναι φιλόλογος
