Κάποτε λέει ο μύθος, θεοί και άνθρωποι, μετά την Τιτανομαχία και τη Γιγαντομαχία, μοιράσανε τ’ αγαθά του κόσμου, τι θα πάρει ο ένας και τι ο άλλος. Διάλεξε ο Δίας να γίνει η μοιρασιά σε έναν τόπο όμορφο και προικισμένο: Στη Μηκώνη.
Εκπρόσωπος των θεών ο ίδιος ο αθάνατος πατέρας, ο Δίας, εκπρόσωπος των ανθρώπων ο φιλόστοργος και προνοητικός Προμηθέας. Κατάφερε ο Τιτάνας κι έριξε τον πατέρα των Θεών χάρισε στους ανθρώπους τα πλούτη της μάνας γης και πρώτα από όλα προίκισε με όλα τα καλά του κόσμου τη γη που πατούσε.
Η αρχαία Μηκώνη, που μετά την είπανε Σικυώνα, δεν είναι άλλη φυσικά, από το σημερινό Κιάτο. Στο κέντρο ακριβώς της Κορινθίας, ούτε στην ανατολή μα ούτε και στη δύση, η θρυλική πόλη με τους αιώνες ιστορίας έχει εξελιχθεί σε ένα κοσμοπολίτικο κέντρο καλοκαιρινής διασκέδασης και απόλαυσης.
Ακόμα και σε καιρούς δύσκολους, όπως αυτοί που διανύουμε, το Κιάτο κατάφερε να κρατήσει ψηλά τα στάνταρτ της ασφάλειας και των μέτρων προστασίας ώστε να μην υπάρξει το παραμικρό πρόβλημα στους επισκέπτες και τους κατοίκους.
Η βόλτα στην παραλιακή ζώνη, με τα πολλά μαγαζιά το ένα δίπλα στο άλλο, τα φαρδιά πεζοδρόμια και την ατελείωτη παραλία, δίνει στον επισκέπτη την αίσθηση του αιγαιοπελαγίτικου νησιού, μία ώρα μόνο από την Αθήνα!
Η περιοχή φυσικά συνδέεται και με τον προαστιακό όπου το ταξίδι διαρκεί λίγα λεπτά περισσότερα από μία ώρα, τόσος είναι ο χρόνος που χρειάζεται για να βυθιστεί ο επισκέπτης στη μοναδική αίσθηση μιας πόλης που δεν μοιάζει με καμιά.
Ο Κορινθιακός με τις πολυποίκιλες αποχρώσεις του μπλε, ένα φαινόμενο μοναδικό που παρατήρησαν και κατέγραψαν οι Ευρωπαίοι περιηγητές του 19ου αιώνα, γλύφει τα πόδια της πόλης σε μια ατελείωτη σειρά παραλιών δύο εκ των οποίων, φέρουν γαλάζια σημαία και διαθέτουν όλες τις απαραίτητες προδιαγραφές για την κάλυψη των αναγκών όλων των επισκεπτών (ράμπες Αμεα, αποδυτήρια, ντουζ κλπ).
Τα τελευταία δέκα χρόνια, το Κιάτο έχει ανανεωθεί πλήρως και στον αστικό ιστό όπου με συνεχείς αναπλάσεις, πεζοδρόμια και κοινόχρηστοι χώροι δίνουν έναν άλλον αέρα και μια φιλική ανθρώπινη διάσταση στην πόλη. Το πάρκο Μιαούλη, οι άνετοι μεγάλοι πεζόδρομοι, η δροσερή πλατεία Ελευθερίας με τα αγάλματα και τα χιλιάδες χρώματα κι αρώματα των λουλουδιών, ο πεζόδρομος της Κλεισθένους με τα καφέ που σφύζουν από ζωή, το αλσάκι της Μαγούλας, κι ακόμα πιο μακριά ο Πευκιάς Κάτω Διμηνιού, το μικρό πευκοδάσος που καταλήγει σε μια οργανωμένη, πεντακάθαρη και κοσμοπολίτικη παραλία βραβευμένη με γαλάζια σημαία.
Ο αρχαιολογικός χώρος
Νότια της πόλης βρίσκονται τα ερείπια της αρχαίας Σικυώνας, της ελληνιστικής εποχής, όπου διατηρείται το αρχαίο θέατρο, ένα οικοδόμημα ανάλογο της φήμης του αρχαίου τόπου. Στο θέατρο, που εκτιμάται από τους αρχαιολόγους ότι ήταν εφάμιλλο αν όχι μεγαλύτερο από της Επιδαύρου, πραγματοποιούνται ανασκαφές τα τελευταία χρόνια, χάρη στην επιμονή και τη θέληση του δημάρχου Σπύρου Σταματόπουλου, που πίστεψε στο όνειρο να αναδειχθεί επιτέλους το αρχαίο κλέος της περιοχής.
Τα ευρήματα τον δικαίωσαν και σήμερα υπάρχουν σε πλήρη εξέλιξη δύο ανασκαφικά προγράμματα ένα στο αρχαίο θέατρο και ένα στην αρχαία πόλη. Στο χώρο βρίσκεται και το αρχαιολογικό μουσείο, ένα μοναδικό κτήριο, ρωμαϊκών λουτρών, το μοναδικό αρχαίο κτήριο στην Ελλάδα που βρίσκεται σε πλήρη χρήση μέχρι και σήμερα.
Εκεί ανάμεσα στο άρωμα των πορτοκαλιών και στους πλούσιους αμπελώνες θα μπορέσετε να θαυμάσετε μοναδικά αρχαιολογικά ευρήματα από μία πόλη που κυριάρχησε στην ελληνική ιστορία όσο λίγες και που ακόμη και σήμερα συγκεντρώνει το διεθνές αρχαιολογικό ενδιαφέρον.
«Αν θες να πλουτίσεις, να κυριεύσεις τη γη μεταξύ Σικυώνας και Κορίνθου» είπε η Πυθία στον ανυπόμονο Έλληνα που τη ρώτησε στους Δειπνοσοφιστές του Αθήναιου. Και ακόμη και σήμερα, αν από το ύψωμα της αρχαίας Σικυώνας στρέψετε το βλέμμα σας ανατολικά θα δείτε την απέραντη εύφορη πεδιάδα της Βόχας, το αρχαίο Σικυώνιο πεδίο που στηρίζει αδιάλειπτα στους αιώνες την τοπική οικονομία.
Κι αν βαρεθείς τραβάς ορεινά!
Μα τι ομορφότερο από έναν τόπο γεμάτο εναλλαγές, έτσι και το Κιάτο, το κέντρο και η έδρα του δήμου Σικυωνίων. Αν κουραστεί ο επισκέπτης από την πολύβουη πόλη κι αν ζεσταθεί στις ηλιόλουστες παραλίες της, δεν έχει παρά να ανέβει ψηλότερα, ορεινότερα, νότια, όπου απλώνονται μια σειρά από γραφικά χωριά έτοιμα να τον υποδεχθούν και να τον δροσίσουν.
Από το Κρυονέρι και το Σούλι, μέχρι το γραφικό Κεφαλάρι και τη δροσιά του πλατάνου και του έλατου, κι από κει στη Στυμφαλία και το Φενεό – άλλοι τόποι ετούτοι γεμάτοι ιστορία – στο δήμο Σικυωνίων οι εναλλαγές δεν τελειώνουν ποτέ, μια ζωή δεν φτάνει να ζήσει κανείς όλες τις ομορφιές του!
