Η ζωή μας είναι αλληλένδετη με την αλήθεια, αλλά το μέγεθος της αλήθειας που μπορούμε να αντέξουμε είτε για τον εαυτό μας είτε για τους άλλους το γνωρίζουμε μόνο εμείς.
Δεν μπορούν όλοι οι άνθρωποι να αντέξουν στον ίδιο βαθμό και ένταση την αλήθεια με την οποία έρχονται αντιμέτωποι. «Κάθε άνθρωπος πρέπει να επιλέγει πόση αλήθεια μπορεί να αντέξει», σύμφωνα με τον Irvin Yalom.
Πολλοί άνθρωποι πρεσβεύουν, ότι η αλήθεια είναι σκληρή, πονά, πληγώνει, όμως, τις περισσότερες φορές η αλήθεια μας αφυπνίζει εσωτερικά, μας ξυπνά από το λήθαργο της λήθης, φωτίζει το μονοπάτι μας, μας απελευθερώνει από τις ψευδαισθήσεις και τις πλάνες του μυαλού μας, δημιουργεί ισορροπημένες σχέσεις, επαναπροσδιορίζει τα θέλω μας, μας οδηγεί στο να είμαστε αληθινοί με τον εαυτό μας και τα βαθύτερα συναισθήματα μας.
Πολλές φορές είναι δύσκολο να βρούμε το θάρρος και τη δύναμη να πούμε την αλήθεια στον εαυτό μας, γιατί το θάρρος προϋποθέτει πίστη σε αυτό που πραγματικά είμαστε και πρεσβεύουμε, και ένας άνθρωπος δίχως πίστη στον εαυτό του, αδυνατεί και να αντικρύσει την αλήθεια του.
Ο Αμερικανός ποιητής και ζωγράφος Eum Cummings , υποστήριζε ότι «χρειάζεται θάρρος να μεγαλώσεις και να αποδειχθείς ποιος είσαι πραγματικά».
Γιατί είναι τόσο δύσκολο να δούμε και να αποδεχτούμε την αλήθεια του εαυτού μας, ενώ είναι πιο εύκολο να αναγνωρίζουμε την αλήθεια στους άλλους?
Γιατί δυσκολευόμαστε να είμαστε ειλικρινείς με τα συναισθήματα μας, όποια κ’ αν είναι αυτά?
Γιατί αδυνατούμε να έρθουμε αντιμέτωποι με τις πιο σκοτεινές, μύχιες και αρνητικές πτυχές του εαυτού μας?
Γιατί αναπτύσσουμε μια στάση αρνητική και επικριτική απέναντι στον εαυτό μας?
Επειδή, είναι πιο εύκολο να ξεγελάσουμε τον εαυτό μας με τα ψέματα.
Επειδή, είναι πιο επώδυνο να συγχωρήσουμε τον εαυτό μας για τα λάθη μας.
Επειδή, είναι πιο απλό να κατηγορούμε συνεχώς τον εαυτό μας για όσα είχαμε την ευκαιρία να ζήσουμε και τελικά δεν τολμήσαμε.
Επειδή, είναι δύσκολο να διαπραγματευτούμε με τα «θέλω», τις «επιθυμίες» και τα «όνειρα» μας.
Επειδή, αναλωνόμαστε συνεχώς σε μια αδιάκοπη διαδικασία να μάθουμε τους άλλους, να καταλάβουμε τις σχέσεις μας, να δικαιολογήσουμε λάθος επιλογές και συμπεριφορές, να ερμηνεύσουμε γεγονότα και καταστάσεις, χωρίς να ακούμε και να κατανοούμε πρώτα την δική μας αλήθεια.
Επειδή, φιλτράρουμε συνεχώς όλα τα ερεθίσματα που δεχόμαστε καθημερινά μέσα από τα βιώματα μας, τις τραυματικές μας εμπειρίες, την αντίληψη μας, τις πεποιθήσεις μας, τις αξίες μας, τον τρόπο που έχουμε γαλουχηθεί και την κριτική που έχουμε δεχτεί.
Επειδή, δεν καταλαβαίνουμε αυτό το αναπάντητο «γιατί» ή δεν θέλουμε να το καταλάβουμε.
Επειδή, κάποιες στιγμές πρέπει να βγούμε από το μυαλό μας, για να ακούσουμε την καρδιά μας.
Τελικά είναι αληθινά όλα όσα αισθανόμαστε με τις αισθήσεις μας?
Που βρίσκεται η αλήθεια μας μέσα σε όλα αυτά?
Πόσο πρόθυμοι είμαστε να πούμε την αλήθεια ξεκινώντας από τον εαυτό μας?
Η αλήθεια μας βρίσκεται πολύ βαθύτερα, στον πυρήνα της προσωπικότητας μας, εκεί όπου η ύπαρξη μας είναι απαλλαγμένη και ανεπηρέαστη από το «εγώ» και τις προσταγές του, από τις πεποιθήσεις και τα τραύματα μας.
Η αλήθεια είναι πάντα μια, η αντίληψη μας είναι αυτή που αλλάζει. Η τοποθέτηση μας και η στάση μας απέναντι σε μια προβληματική μας κατάσταση, δημιουργεί συναισθήματα, εμμονές, ενοχές, ανασφάλειες και φοβίες.
Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να ερμηνεύσουμε μια κατάσταση. Συχνά επινοούμε τρόπους που μας βοηθούν να επιβιώσουμε και να ισορροπήσουμε μέσα σε προβληματικές καταστάσεις, σύμφωνα με τις πεποιθήσεις και τα βιώματα μας, αγνοώντας τα σημάδια της αλήθειας.
Συχνά, όμως την αλήθεια την γνωρίζουμε μέσα μας, την νιώθουμε, αλλά επιλέγουμε το ψέμα από φόβο, από αδυναμία, από συμφέρον, από εγωισμό.
Η αντιληπτική μας ικανότητα είναι αυτή που μας επηρεάζει, μας τυφλώνει, μας απομακρύνει, μας γεμίζει ενοχές, μας αποδυναμώνει , τροφοδοτεί το εγώ μας και τελικά μας οδηγεί στο να κάνουμε μια επιλογή για τον εαυτό μας, ανάλογα με το τι και πόσο αντέχουμε. Αλήθεια ή ψέματα?
Έτσι, έρχεται η ώρα της επιλογής.
Αν επιλέξουμε την αλήθεια, θα ακολουθήσει η στιγμή της μεγάλης αποκάλυψης, της αλήθειας του εαυτού μας, η οποία αντιπροσωπεύει τις επιλογές που κάνουμε σύμφωνα με τις αξίες που πρεσβεύουμε.
Αντίθετα, αν επιλέξουμε το ψέμα, θα παγιδευτούμε μέσα σε ένα αίσθημα εσωτερικής κενότητας, γεμάτο πόνο, έλλειψη, φόβο και θλίψη.
Η εναρμόνιση της αλήθειας μας με το νου, την καρδιά και τις πράξεις μας, αντανακλά τον κρυμμένο μικρόκοσμο μας. Αυτό που πραγματικά είμαστε. Και αυτό που εκπέμπουμε.
Μόνο τότε θα καταφέρουμε να παραδεχθούμε την αλήθεια του εαυτού μας και θα μπορούμε και να την αναγνωρίζουμε και στους άλλους.
Όμως, για να το επιτύχουμε αυτό θα πρέπει να σκάψουμε βαθιά μέσα μας, να εξετάσουμε τα κίνητρα μας, να ερευνήσουμε τις προθέσεις μας, να αναζητήσουμε τις βαθύτερες αιτίες των επιλογών μας, να εμβαθύνουμε στα συναισθήματα μας, ακόμα κ’ αν έρθουμε αντιμέτωποι με πτυχές που δεν μας αρέσουν.
Όλα όσα συναντήσουμε μέσα μας είναι δικά μας, αλήθειες και ψέματα είναι μέρος μας.
Είναι απλά μια διαφορετική διαδρομή στο μονοπάτι της ανακάλυψης της αλήθειας του εαυτού μας.
Είναι εσωτερικές προκλήσεις που θα μας οδηγήσουν στο να ζούμε τη ζωή μας σύμφωνα με την αλήθεια του εαυτού μας και τις αξίες μας.
Επιλέγοντας μια ζωή γεμάτη νόημα.
Ενθυμούμενοι πως στη ζωή μας δεν υπάρχουν λάθη, υπάρχουν ευκαιρίες εκπαίδευσης, εμπειρίες εκμάθησης και μαθήματα εξελικτικότητας, που μας βοηθούν πώς να είμαστε αληθινοί με τον εαυτό και τα συναισθήματα μας.
